«Σε ηλικία είκοσι επτά χρόνων, νεαρός δηλαδή επιμελητής αρχαιοτήτων στο Ηράκλειο, ήμουν φυσικά το παιδί για όλες τις δουλειές. Ανάμεσα σε διάφορες, μικρές, σωστικές ανασκαφές που έπρεπε να κάνω στη μισή τουλάχιστον Κρήτη, είχα να ερευνήσω κι ένα βύθισμα του εδάφους, όπου λίγο έλειψε να βουλιάξει ένας γάιδαρος, σ' ένα αμπέλι ακριβώς έξω από τις Αρχάνες». Ετσι περιγράφει σ' ένα από τα βιβλία του ο Γιάννης Σακελλαράκης τη γνωριμία του με την αρχανιώτικη γη. Το υστερομινωικό κενοτάφιο που βρέθηκε στη θέση εκείνη, αποτέλεσε την αφορμή για μια πρώτη αναγνωριστική εξόρμηση στον ευρύτερο χώρο των Αρχανών. Το ένα έφερε το άλλο. Ούτως ή άλλως οι ενδείξεις ήσαν πολλές. Πρώτον, κάπου στις Αρχάνες είχε ήδη κάνει ανασκαφές ο Αρθουρ Εβανς, που μάλιστα είχε φτάσει στο δυσεξήγητο συμπέρασμα πως στην περιοχή βρίσκεται το θερινό ανάκτορο της Κνωσού. Δεύτερον, στο Βερολίνο βρισκόταν ένα αντικείμενο από την περιοχή, στην Οξφόρδη, εφτά σφραγίδες κι ένα χρυσό δαχτυλίδι. Τρίτον, το ιστορικό των γνωστών εμπόρων αρχαιοτήτων στο Παρίσι Μανόλη και Νικολά Σεγρεδάκη, από τις Αρχάνες, αύξαινε τις υποψίες. Τέταρτον, το όνομα «τουρκογειτονιά» επισήμαινε την κεντρικότητα του χώρου. Ο δρόμος για την ανασκαφή του θερινού ανακτόρου και του νεκροταφείου είχε ανοίξει.
Από τον Βασίλη Ζηλάκο (πηγή ΕΘΝΟΣ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.