Μαρία Φιοράκη

Μαρία Φιοράκη (1912-1970)

Η Μαρία Φιοράκη γεννήθηκε στις Αρχάνες και η οικογένεια του πατέρα της κατάγονταν από το Αβδού. Φοίτησε στη Νομική και στη Γαλλική Ακαδημία. Μέχρι τα 48 της χρόνια ασχολήθηκε περισσότερο με αγροτικές εργασίες ζώντας κοντά στη φύση. Από μια ξαφνική παρόρμηση άρχισε σε σχετικά μεγάλη ηλικία ν’ ασχολείται με την τέχνη μ’ έναν "αυτοδίδακτο" τρόπο. Αρχισε με τη γλυπτική και το σχέδιο για να περάσει αργότερα στη ζωγραφική. Δάσκαλος, σύμβουλος και θαυμαστής της τέχνης της υπήρξε ο ζωγράφος Θωμάς Φανουράκης, που την ενεθάρρυνε στα πρώτα της βήματα. Το έργο της άμεσο, δυνατό και πρωτότυπο με το χαρακτήρα του "ναίφ" βρήκε αμέσως θαυμαστές και αποδέκτες. Πραγματοποίησε λίγες σχετικά εκθέσεις, αρχίζοντας από μια ομαδική έκθεση στην Νέα Υόρκη το 1961, και ακολούθως στο Ηράκλειο το 1962 και το 1978. Πέθανε το 1978, ενώ ετοίμαζε προσκεκλημένη από το Μουσείο "Henri Rουssau" έκθεση των έργων της στο Λαβάς της Γαλλίας. Η ζωγραφική της ζωή υπήρξε πολύ σύντομη. Το μεγαλύτερο μέρος των έργων της το ζωγράφισε σε μια περίπου τριετία γεμάτη δημιουργική ένταση. Εξαίρετη ζωγράφος, απέδωσε με τρόπο μοναδικό τη φύση αναδεικνύοντας τον δισυπόστατο χαρακτήρα της = ήρεμη, όμορφη και απαλή που όμως κρύβει πέρα απ’ την επιφάνεια των πραγμάτων και της ζωγραφικής, μια απειλή, ένα στοιχείο οργιαστικό και δαιμονικό εν υπνώσει που είναι έτοιμο κάποια στιγμή να ξεπροβάλλει. Η Φύση είναι επίγειος παράδεισος, που όμως μέσα της υπάρχει το χθόνιο, το σκοτεινό και το ανεξιχνίαστο στοιχείο. Τέτοια είναι κι η Τέχνη μα κι η Ανθρώπινη κατάσταση που την ορίζει.
Η Μαρία Φιοράκη άνοιξε σαν στρείδι και φανέρωσε στη σύντομη ζωγραφική της δημιουργία των μόλις μερικών χρόνων ένα φως περίεργο, που φώτισε τ’ αγαπημένα της κρητικά τοπία και πράγματα μ’ έναν ανεπανάληπτο τρόπο